Oorsprong van de splitsingslogica
Als de voorbije onderhandelingen iets opgeleverd hebben is het het inzicht dat Bruno De Wever in Knack verwoordde: de splitsingslogica botst op haar grenzen. Wanneer men bv. de kinderbijslag wil splitsen (Vlaamse eis!), kan men niet anders dan aan het gewest Brussel persoonsgebonden materies geven en zodoende de door Vlamingen verfoeide drieledige gewestvorming realiseren. De politici moeten voortaan een andere logica volgen door uit te gaan van een ander uitgangspunt; dat moet niet zijn dat men vanalles moet splitsen om België goed te doen werken, maar dat men moet nagaan op welk niveau welke bevoegdheden thuishoren opdat België goed zou werken. Vanaf nu zouden de 7 partijen moeten gaan onderhandelen vanuit dit uitgangspunt, want dat levert de uitweg uit de huidige impasse. De N-VA wil dit echter niet doen, want de harde kern van die partij stuurt aan op het uiteenvallen van België. De oorsprong van deze ideologie is te vinden in de Eerste Wereldoorlog. Een reeks foto's illustreert dit uitstekend:
